Uzun çalışmalardan sonra Yasemin'e ulaşabildim. Yasemin'le konuşmak öyle her babayiğidin harcı değildir. Bu kadar eforla başbakana ulaşabilirsiniz ancak Yasemin'e hayır :) Neyse efendim sabırla aradım, Tuğçe'ciğim de bir taraftan bastırdı. Sonunda görüşebildik, minik minikler de tanışıp kaynaştılar.
Şimdi olay günün fotoğraflarını sunuyorum efendim;
Bizimkiler ilk başta ev sahibi olmalarına rağmen biraz çekingen davrandılar. Hatta Ezgi, diğer bebeklerle aynı parkta olmayı bile kabullenemedi ve parktan çıkarmak zorunda kaldım. Sanırım Ezgi'nin tepesini attıran Ömer'in çok cana yakın olup, hemen ortamı benimsemesi oldu. Eee ne de olsa anasının kızı, kimseyle hemen arkadaş olamaz öyle...
 |
| İlk yakınlaşma Atakan'la Ömer arasında oldu. E bu şirinliğe kim dayanabilir? |
 |
| Sonra ise bir kız dayanışması başladı. Ezgi de Melis'e yakınlık gösterdi. Hatta biraz da dedikodu yaptılar :) |
 |
| Aradaki buzlar eriyince ise bir grup fotoğrafı çektik. Dikkatinizi çekerim, Ezgi ve Atakan Melis'i koruma altına almış, yastığa da kolları dayamışlar |
 |
| Hatta Atakan samimiyeti ilerletip, bir be Melis'in saçlarına dokundu. O kadar yani! |
 |
| Bizimkiler yine kaynaşırken :) |
 |
| Veee Melis'i çok sevdik! |
 |
| Atakan da Ömer'le iyi kanka oldu. |
 |
| Aman Melis düşme! |
 |
| Bir yerin acıdı mı? O zaman öpeyim de geçsin :) |
 |
| Şişşt kanka! Amma oyuncak varmış. Dur bir yakından bakayım şunlara. |
 |
| Tamam bunlarla oynayalım Atakan. Anneme baksana yaww! Bizi çekiyor... |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder