Yol gayet sakin geçti. Bizimkiler zaten arabaya bayılıyorlar daha doğrusu arabada bayılıyorlar. Yola çıkışımızın ikinci dakikasında sesleri kesiliyor. Yalnızca kırmızı ışıkta durduğumuz zamanlar hemen arkadan bir "Höheaaa" gibi bir sesle "Hadi durmayın, gidelim" uyarısı geliyor. Trafik canavarı olmak için ağır tahrik altındayız ama bunu polise nasıl anlatırız bilemem "Memur Bey vallahi ikizler huysuzluk ediyor kırmızı ışıkta, biz masumuz" cümlesini yerler mi bilmem.
Neyse efendim az gittik uz gittik dere tepe düz gittik, sonunda yazlığa ulaştık. Aman efendim o ne karşılama töreni, ne sevinç! Babaannemizle dedemiz yollarda karşıladı bizi. Biz de özlemiştik kendilerini, yüzümüzde kocaman gülümsemelerimizle arabamızı parkettik. Anaaaaaa bize kısa bir hoşgeldinizden sonra, hemen arka koltuktaki bıcırıklar alındı ve öpücükler, şarkılar eşliğinde eve taşındılar. Biz eşyalarımızla öylece kaldık. Yani yılların hükümranlığı sona erdi. Bir devir kapanmış da haberimiz yokmuş. Zaman prensimle prensesimin zamanıymış :))
Neyse ki bizim minikler yüzümüzü kara çıkarmadılar ve gayet keyifli bir haftasonu geçirdik. Ne uyumayacağım ne de yemeyeceğim diye kapris yaptılar. Neşeleri yerindeydi, herkes onlarla ilgilendi. Daha ne istesinler?Bu kısa tatil şimdi bize cesaret verdi. Kısa zamanda bir tatil macerası daha yaşayacağız. Bayramda yine yollardayız, haberiniz olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder